در سالهای اخیر ارزیابی میزان افزایش انتقال حرارت در صورت استفاده از نانوسیالات در سیستمهای حرارتی، مرکز توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است.چرا که پیشرفتهای جدید در ساخت نانوسیالات مرغوب (100-1 نانومتر) باعث گرایش صنایع به استفاده از نانوسیالات با ضریب رسانش حرارتی و ضریب انتقال حرارت جابجایی بالاتر نسبت به سیالات خالص شدهاست. در این نگاره به ارائه خلاصهای از مطالعات عددی انجام شده در زمینه نانوسیالات که شامل انواع روشهای عددی تا جدیدترین آنها که روش شبکه بولتزمن است میپردازیم. روشهای عددی بکار گرفته شده برای مدلسازی نانوسیالات به دو گروه عمده دو-فازی و تک-فازی تقسیم میشوند و تفاوت آنها در مرتبه دقت، هزینه محاسباتی و سطح دشواری کدنویسی است. ولی نتایج حاصل از تمام این روشها بسته به نیاز و امکانات و مهارت کاربر تطابق قابل قبولی با نتایج آزمایشگاهی نشان دادهاند. در ادامه مطلب، ورژن رایگان این سمینار قرار داده شده است.