روش شبکه بولتزمن در واقع یک روش محاسباتی است که بر پایهی تئوری انرژی جنبشی استوار بوده و ابتدا برای شبیهسازی جریان سیال مورد استفاده قرار گرفته است. در واقع انواع مدلهای این روش محاسباتی از تکنیک روش شبکه سلولهای گازی(LGCA) الگوبرداری شدهاند. ایده اصلی روش LGCA این است که تعاریف متفاوت در سطح میکروسکوپی میتوانند در سطوح ماکروسکوپی نیز مورد استفاده قرار گیرند. با استفاده از یک مدل سلولی ساده که تنها از قوانین بقای جرم و اندازه حرکت در سطح میکروسکوپی پیروی میکند و با قرار دادن آن در یک شبکه مناسب، میتوان نشان داد که با استفاده از تحلیل چند سطحی چپمن-انسکوگ، معادلات ناویر استوکس مربوط به سیال با تراکمپذیری کم از یک شبکهی میکروسکوپی به دست میآیند.